De schipper die uitvaart zonder een doel voor ogen….
Wat motiveert u om iets te doen in het leven? “Als je echt iets wil veranderen dan moet je dat gewoon dóen”. Zeggen we. Vinden we. Maar doen we meestal niet.
Bijna iedereen heeft wel dingen waarvoor zij/hij echt de luie stoel wel uitkomt. Als je graag een rondje hardloopt wordt dat op een goed moment een soortement levensbehoefte (”running is a lifetime sport”) (Alberto Salazar).
Dat beeld van de atleet die traint om in de wedstrijd goed voor de dag te komen en de hoofdprijs te winnen lezen we mooi bij de apostel Paulus. Hij gebruikt het als metafoor voor zijn inzet om aan zoveel mogelijk mensen het evangelie bekend te maken. In 1 Korinthe 9: 22 – 26 schrijft hij:
22) voor de zwakken een zwakke om de zwakken te winnen; voor allen ben ik van alles geweest om op alle manieren enkelen te redden. 23) Álles doe ik voor het evangelie,- om er zelf ook deel aan te krijgen. 24) Ge wéét het: wie in het stadion hardlopen lopen állen hard maar slechts één behaalt de prijs; loopt dan zó dat ge die haalt! 25) Ieder die traint voor een wedstrijd beheerst zich in alles, zij om een vergankelijke krans te ontvangen, wij voor een onvergankelijke. 26) Daarom loop ik niet hard zonder doel en ben ik geen bokser die in de lucht slaat;
Een opmerkelijk stukje. Paulus doet werkelijk alles voor het evangelie. Past zich aan alles en iedereen aan om ze maar te bereiken. Want het ultieme doel dat hij voor ogen heeft is mensen te winnen voor God.
In vers 23 stelt hij het evangelie voor als een persoon waar hij veel van houdt en waar hij voor door het vuur gaat. Voor die Persoon cijfert hij zichzelf compleet weg.
En dan volgt de metafoor van de atleet. Allereerst is daar de training. Wie niet goed voorbereid is heeft in de wedstrijd niks te zoeken en komt zichzelf keihard tegen. En zo een training doe je niet op een achternamiddagje. Wie vandaag de dag een marathon wil rennen houdt al vlug een schema van 24 weken aan. Ander kun je de wedstrijd gevoeglijk vergeten. Voorbereiding en training is alles. Voor een atleet. En voor een christen die God wil dienen en de wereld met Hem in aanraking wil brengen.
Je bent niet makkelijk klaar, zegt Paulus in Filippenzen 3: 12 – 14: 12) Niet dat ik die al heb gegrepen of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar of ik die ook mag grijpen, omdat ik ook gegrepen bén door Christus Jezus. 13) Broeders-en-zusters, ik denk van mijzelf niet dat ik die gegrepen heb, maar één ding wel: vergetend wat achter mij ligt en mij uitstrekkend naar wat vóór mij ligt, 14) jaag ik naar het doel voor de prijs van de roeping van boven, van God in Christus Jezus.
Paulus heeft een geweldige drive. Gaat niet achterom kijken en heeft niet het idee dat ‘ie wel zo ongeveer klaar is. Hij jaagt! Met Hebreeën 12: 1,2: Laten daarom dan ook wij, ………….., alle ballast …………… afleggen en met volharding de wedstrijd lopen die vóór ons ligt, ziende op de overste leidsman en voleinder van het geloof: Jezus;
Ons doel is Jezus. Wie rent moet echt alle ballast over boord zetten. Met God en de naaste in het reine zijn. Anders gaat het niet lukken. Alleen dan kunnen we in en door ons eigen leven getuigen van Jezus.
En dan telt ook dat je niet vandaag eens dit en morgen eens dat doet. Het hele schema van 24 weken is op één doel gericht: de finish halen in een bepaalde tijd. Daar doe je alles voor en daar moet alles voor wijken! Dat is de visie die we in ons binnenste moeten hebben: mensen bij Christus brengen.
Zo’n doel is voor eenieder ook individueel. Afhankelijk van hoe je fysiek in elkaar steekt bepaalt een atleet zijn doelen. En dat geldt ook voor ons getuigen. Als een bokser in de lucht slaan helpt je niet verder. Weloverwogen te werk gaan is wat telt. Aansluitend bij je talenten. Met Gods hulp. Verkondig het evangelie!
“No more excuses. Just run.”