Preek zondag 23 februari 2014

0 false 21 18 pt 18 pt 0 0 false false false /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standaardtabel; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:””; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:”Times New Roman”; mso-ascii-font-family:Cambria; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:”Times New Roman”; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Cambria; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

Jezus, ga ons voor op het levensspoor;

Wij Nederlanders kijken massaal naar de verrichtingen van ‘onze’ schaatsers op de Olympische Spelen. En die schaatsers koesteren zich non-stop in de toejuichingen en aanmoedigingen van het publiek in het Adler stadion. Ze worden als het ware voortgeschreeuwd in hun races.

Er zijn ook wintersporten waarbij het publiek langs het parcours minder dik gezaaid is, en op sommige delen van dat parcours simpelweg ontbreekt. Bij de langlauf cross country bijvoorbeeld zijn er hele delen waarbij de atleten hun route afleggen zonder publiek. En er staan daar diep in de bossen ook weinig of geen camera’s.

Dat laatste lijkt ook wel eens de situatie van het hedendaagse christendom. Weinig omstanders. Soms zelfs in het geheel geen. Dat kan makkelijk tot de vraag leiden: waarom zijn we hier, en doet het er eigenlijk wel wat toe wat ik doe? Want vandaag de dag moet alles groter, sneller, harder en omvangrijker om op te vallen.

We lezen Hebreeën 12: 1, 2: Laten daarom dan ook wij, nu wij een zo grote wolk van getuigen rondom ons hebben liggen, alle ballast, en de zonde die ons zo makkelijk hindert, afleggen en met volharding de wedstrijd lopen die vóór ons ligt, ziende op de overste leidsman en voleinder van het geloof: Jezus; voor de vreugde die voor hem lag heeft hij volhard onder een kruis en schande niet geacht; hij is gezeten rechts van de troon van God.

Kijk, zegt de schrijver hier, het mag dan eenzaam lijken, er is een menigte van getuigen om je heen. Daar gaat het natuurlijk om de mensen die in hoofdstuk elf worden geschilderd als geloofsgetuigen. Al die mensen verrichtten hun dienst voor God met inzet en in geloof. Al wisten ze lang niet altijd waartoe hun handelen diende. Ze deden het uit roeping voor God.

Maar het gaat niet alleen om de in de bijbel vermelde geloofsgetuigen. Het gaat ook om onze ouders en voorouders die met God hun weg gingen. Ze waren ons tot voorbeeld. En wij staan in figuurlijke zin op hun schouders en zijn hen dank verschuldigd.

doe ons als getrouwe leden volgen U op al uw schreden;

Twee dingen zijn dan van belang bij het volgen van Jezus. De ene komt ons bekend voor. We moeten de zonde afleggen. Dat verbaast ons niet echt. Ook al zit ons dat in de praktijk van alle dag lang niet altijd glad, het spreekt eigenlijk wel voor zich. De tweede aanwijzing is dat we alle ballast moeten afwerpen. Dat hoeft helemaal niet om zondige zaken te gaan. Ballast in de betekenis van de tekst is alles wat om voorrang concurreert met het dienen van God. Dat kan je computer zijn of je schaakbord. Of welke hobby of passie dan ook.

En we moeten kijken naar Jezus. Hij is de grondlegger en de vervuller van ons geloof. Met Hem en voor Hem doen we het. En we doen het in zijn Geest en naar zijn voorbeeld. Ons overkomt het nog wel eens dat we het goede doen maar op de verkeerde manier. Dat we bij correcties die op zich juist zijn, onze insteek zo kiezen dat eigen gelijk als doel vooropstaat en Gods dienst het middel is tot dat gelijk. Onze Heer verrichtte zijn dienst oog louter (Fil. 2:11b) tot glorie van God de Vader.

Met zijn vernedering en dood voor ogen zag Hij de vreugde die voor hem lag en hield hij vol. Van Hem wordt (Hebr. 5: 8) geschreven en hoewel hij de zoon was, heeft hij gehoorzaamheid geleerd uit de dingen die hij te lijden kreeg, Dat gaat al ons begrijpen te boven. We kunnen dat alleen ademloos lezen, bewonderen en Hem aanbidden.

De glorie van God zijn Vader was het enige doel van de Heer Jezus. Zijn handelen ging niet uit van eigen gelijk en al helemaal niet van eigen eer en aanzien. Zijn strijd voerde Hij op eenzame plaatsen, in de woestijn, op een berg, in Gethsemane.

Laten we ons grote voorbeeld volgen en Jezus voor ogen houden als we God willen dienen. En laten we ons realiseren dat er getuigen om ons heen staan tot troost en hulp, ook al zien we dat lang niet altijd. Net als die langlaufer op zijn eenzame berghelling. Want aan de finish wacht de beloning!

voer ons aan uw hand tot in ’t Vaderland.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *