0 false 21 18 pt 18 pt 0 0 false false false /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standaardtabel; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:””; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:”Times New Roman”; mso-ascii-font-family:Cambria; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:”Times New Roman”; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Cambria; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
Laat die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was,-
Er zijn – zeker vandaag de dag – heel veel mensen die het christendom afwijzen. Maar wat wijs je eigenlijk af, als je het christendom afwijst? En hebben de afwijzingsgronden wel altijd te maken met het christendom? Plus de vraag: wat etaleren wij christenen als de kern van het christendom? Zijn de afwijzingsgronden juist?
Zo’n vijftig jaar geleden vond er in de Achterhoek een gesprek plaats tussen christenen van diverse pluimage. De vraag aan een bepaalde groepering was ‘waarom mogen jullie geen televisie?’ Wij christenen hadden het zover geschopt dat het niet meer ging om Christus, maar om een afgeleide levensnorm die bindend was verklaard. Als iemand die afgeleide norm afwijst, heeft dat dan met het christendom te maken?
In de brief aan de christenen in Efeze schrijft Paulus aan en over de kerk. Hij begint met een lofzang op God en op Christus. Een lofzang op de verlossing. En hij zíngt bijna over de christelijke waarheid, de christelijke hoop en de christelijke toekomst die daarin ligt opgesloten.
In vers 13 juicht Paulus Ook gij, gelovigen uit de volken, hebt nu het woord van de waarheid gehoord, de verkondiging van uw behoud. Christen zijn begint met iets horen. Niet met iets doen. Je hoort de boodschap van de waarheid. De filosofie van het postmodernisme ontkende dat er zoiets als waarheid bestond. Wat verbeelden mensen zich wel die de ander hun waarheid willen opdringen? Iemand zei snedig dat de nieuwe absolute waarheid was dat er geen absolute waarheid meer was. Het werd bijna onmogelijk om nog ergens voor of tegen te zijn. Want op welke grond kon dat nog? De uitdaging van ieder individueel mens werd om – in afwezigheid van een god en binnen zijn absurd en zinloos bestaan – zijn vrijheid te gebruiken om een eigen ethos op te bouwen en zijn bestaan zodoende zin te geven.
Tweeduizend jaar geleden stelde Paulus daartegenover al de Waarheid van het evangelie. Want wat bepaalt of de bijbel waar is? Dat wat er geschreven staat over de seksuele moraal? Of wat christenen eruit afleidden als het ging om televisie? Of zo nog een aantal irritatiepunten?
De bijbel gaat om de Waarheid. En dat ligt vast in het evangelie, de verkondiging van het behoud. Evangelie is iets wat al gebeurd is. Evangelie is dat God zijn Zoon zond om te lijden voor de schuld van ons mensen. Evangelie bekent niet wat wij moeten doen, maar dat God iets heeft gedaan. Het is klaar en af. Christendom is niet ‘DO’ maar ‘DONE’. De enige Godsdienst ter wereld die is gebaseerd op genade en niet op eigen bijdrage en verdienste.
Christen zijn is in de Waarheid geloven. ‘Niet meer zinloos is het leven, / Niet ten dode opgeschreven; / dat is in dit boos getij, / Heer de grootste troost voor mij.’
Het leven van de christen is gebaseerd (vers 12) op hoop. Lang tevoren leefden wij reeds in hoop op de Christus,- tot lof van zijn heerlijkheid. Als je niet in God gelooft en denkt dat de dood aan alles een eind maakt, schreef Somerset Maugham, welke betekenis heeft het leven dan? Geen enkele, was zijn antwoord. Op de keper beschouwd is het leven dus zinloos. Maar slechts weinigen kunnen met zoiets kils leven.
Wat hopen christenen dan? Vers 14 Deze is de waarborg voor ons erfdeel: dat zijn eigendom verlost wordt,- tot lof van zijn heerlijkheid! Wij zijn Gods bezit. Hij vindt ons kostbaar. Had en heeft alles voor ons over. Zijn leven. Wie dat beseft, staat anders in haar of zijn leven. Wie zo een toekomst ziet kan het heden beter aan. En dan is dat heden ook niet langer zinloos.
Wij kijken uit naar onze bevrijding. Want we zijn wel bevrijd van de straf van de zonde, maar beslist nog niet van de gevolgen van de zonde. Dat komt nog. Romeinen 8: 18 – 24 schrijft daarover.
En met de Heilige Geest in ons hebben we nu al een soort voorschot op de uiteindelijke bevrijding, zoals Rom. 8: 23 schrijft ook wijzelf die de eerstelingsgave van de Geest bezitten, ook wij zuchten over ons eigen lot zolang wij nog de aanneming tot zonen-en-dochters moeten afwachten,- Wij hebben de Heilige Geest als belofte van onze toekomst.
Hoe kun je als christen nou weten dat God je waardevol vindt? Kijk naar het kruis. Waar God zichzelf wilde verliezen om ons te redden. Hoe weet je zeker dat er heerlijkheid op je wacht? Kijk naar de kribbe. Jezus stond alle Goddelijke heerlijkheid af om die aan ons te kunnen geven. Is er iets ter wereld wat daar tegenop kan? Carrière? Schaamteloos geld verdienen? Vrije seksuele moraal? De televisiediscussie van vijftig jaar geleden? Laten wij als christenen de wereld niet ons eigen goed bedoelde aftreksel van het christendom voorschotelen. Maar daarentegen Gods Waarheid – het evangelie – vooropstellen. Met de daarin vastliggende hoop en toekomst. De rest komt dan wel.
die zichzelf heeft ontledigd door de gestalte van een dienstknecht aan te nemen,