0 false 21 18 pt 18 pt 0 0 false false false /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standaardtabel; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:””; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:”Times New Roman”; mso-ascii-font-family:Cambria; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Cambria; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-ansi-language:NL; mso-fareast-language:EN-US;}
Bij u, Ene, vond ik toevlucht, laat mij niet worden bescháamd voor eeuwig!-
We zingen in een lied ‘U schonk ons Gods gerechtigheid.’ Wat hebben wij daarmee eigenlijk gekregen? Wat is dat, Gods gerechtigheid?
De geschiedenis van Abram in Genesis 15 is bekend. In een oorlog tussen verschillende koningen was Abrams neef Lot gevangen genomen als inwoner van Sodom. Abram bewapent al zijn manschappen en verslaat de mannen die Lot gevangen houden. Ook de koning van Sodom is weer vrij. Hij biedt Abram geschenken aan, maar Abram weigert die met de woorden: ik heb mijn hand geheven tot de Ene, God-in-den-hoge, …….., u zult niet zeggen: ‘ik heb Abram rijk gemaakt’,-.
Abrams twijfel
Maar helemaal gerust is Abram er niet op. Hij vreest waarschijnlijk vergelding. God spreekt dan direct tot hem: vrees niet, Abram!- ik ben voor jou een schild, je loon, zeer overvloedig.
Dat is dan duidelijk zouden we zeggen. Maar niet voor Abram (en heel vaak ook niet voor ons trouwens!). Abram zit met een paar vragen. Hij ziet zo een loon niet zo zitten, want hij is kinderloos. En als heel de nalatenschap dan naar zijn knecht Eliëzer gaat, wat is dan het nut ervan?
Abram vraagt eigenlijk aan God hoe hij (Abram) zeker kan weten dat God doet wat hij belooft. En God verzekert hem dat hij een zoon zal krijgen. “Tel de sterren aan de hemel, als je kunt, want zo talrijk zal je nageslacht zijn” verzekert God hem. En Abram gelooft God.
Maar Abram houdt ook nog twijfels, en nu ook twijfels aan zichzelf. Als God zegt dat Abram het land waar hij is zal bezitten vraagt Abram opnieuw zekerheid: mijn Heer, Ene, waarbij zal ik wéten dat ik het beërf? Ik hoor wel wat u zegt, maar hoe krijg ik daar zekerheid over? Abram is wel genoemd de vader van alle twijfelaars. En God gaat daar op een prachtige manier mee om. God wijst hem niet terecht: Hoe kun je zo aan Mij twijfelen?! Wie ben jij helemaal! Nee, God geeft hem antwoord. Keer op keer. God is dus heel geduldig met twijfelaars. Maar Hij laat ons niet in onze twijfels staan. Hij blijft terugkomen met antwoorden. In onze westerse cultuur is twijfelen een deugd. In veel traditionele kerken is het zonde. God accepteert onze twijfels. Maar Hij accepteert niet dat we erin blijven hangen. Hij geeft antwoorden.
Gods antwoorden
God draagt Abram op om dieren te halen een kalf van drie jaar, een geit van drie jaar en een ram van drie jaar, een tortel en een duif! En zonder verdere instructie weet Abram precies wat hij met die dieren moet doen. Hij slacht ze en legt ze zo neer dat er een pad ontstaat waar iemand doorheen kan lopen. Abram kent de gebruiken: hij weet dat God op het punt staat een verbond met hem te sluiten. Dat gebeurde niet door tussenkomst van een notaris of advocaat, maar door een heel fysiek gebeuren. Er werd uitgebeeld wat er zou gebeuren als een van de partijen zich niet aan het verbond zou houden. Als het een verbond was tussen ongelijken, liep alleen de ondergeschikte over het pad tussen de helften van de dieren. Abram moet dus wel hebben aangenomen dat hij tussen de dode dieren door zou moeten lopen. Maar wat zou een gelofte hem geholpen hebben? Hij twijfelde immers aan God en aan zichzelf?
Dan voltrekt zich een ongelooflijk schouwspel: een rokende oven en een fakkel vuur, die is overgestoken tussen deze stukken door. God zelf is hier aanwezig, zoals later op de berg Sinaï. God zei hier: ,,Als Ik niet doe wat Ik je beloofd heb, mag het Mij vergaan als de doormidden gesneden beesten die dit pad vormen.’’ Realiseer ik me hoe onvoorstelbaar dit is? Het gaat hier over God! ,,Abram, als Ik jou niet zegen, laat Mijn onsterfelijkheid dan sterfelijk worden. Laat dan het onmogelijke mogelijk worden.’’
Niet Abram loopt over het pad! God zelf! Dat betekent dat God niet alleen zijn eigen belofte onherroepelijk maakt, maar ook Abrams kant voor Zijn rekening neemt! Markus 15: 33: Als het zesde uur van de dag komt, komt er duisternis over heel het land tot aan het negende uur van de dag. De onsterfelijke God werd sterfelijk. Het onmogelijke werd mogelijk. Onze redding is onvoorwaardelijk. Jezus bevrijdde ons van de vloek, door zelf een vloek te worden.
· Er is geen enkele religie op de wereld die hier ook maar enigszins op lijkt. Alleen de bijbel maakt duidelijk dat God de enige is die iets gedaan heeft om ons te redden. Wijzelf staan daar volledig buiten.
· In Hebreeën 6 gaat het over Gods verbond met Abraham. Daarin staat dat het onmogelijk is dat God liegt, En ook dat we ons moeten vastklampen aan de hoop die voor ons ligt. In haar hebben wij een anker voor de ziel. Dat is de zekerheid dat onze redding niet afhankelijk is van onze prestaties, maar van wat Hij voor ons heeft gedaan. Onze zekerheid ligt niet vast in onszelf, maar in God.
De gerechtigheid die we bezitten is Gods gerechtigheid. Bij twijfel: ga naar God. Hij zal je verzekeren dat je Zijn kind bent.
u bent rechtváardig, doe mij ontkómen