v\:* {behavior:url(#default#VML);} o\:* {behavior:url(#default#VML);} w\:* {behavior:url(#default#VML);} .shape {behavior:url(#default#VML);} 0 false 21 18 pt 18 pt 0 0 false false false /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standaardtabel; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:””; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:”Times New Roman”; mso-ascii-font-family:Cambria; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:”Times New Roman”; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Cambria; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
Hij die u roept is getrouw,
Op kerstavond 1969 opende de Britse krant The Guardian met een cartoon. Het laat de Kerstman zien die een klein jongetje voorleest uit een boek met de titel “Het Kerstverhaal.’ Het jongetje zegt tegen de Kerstman ‘……en hoe liep het verhaal af?’ Achter hen beiden – en voor beiden onzichtbaar – staat het kruis waarop Jezus is gespijkerd.
Hoer komt het toch dat het kerstverhaal zo alom bekend is en jaarlijks nog uitbundig de aandacht trekt? Als de geschiedenis van dat dat kleine jongetje in een voederbak in Bethlehem zijn hoogtepunt had gevonden in engelen die voor ‘m zongen, in herders die ‘m aanbaden en wijzen die ‘m huldigden, zouden wij er dan ooit van hebben vernomen?
Barack Obama is geboren op Hawaï. Zijn ouders scheidden toen hij nog maar twee jaar was en zijn vader hertrouwde met een Indonesische. Barack groeide deels op in Indonesië. Toen er in het begin van de jaren ’70 hevige rellen uitbraken werd de tienjarige Barack naar Hawaï gestuurd, waar hij opgroeide bij zijn grootouders van moeders kant. De rest is geschiedenis.
Waarom weten wij zoveel van de jeugdjaren van Obama? Omdat ze zo bijzonder waren? Natuurlijk niet. We weten heel wat van zijn jeugdjaren om de simpele reden dat hij president van het machtigste land van de wereld werd.
Waarom weten wij zoveel van Jezus Christus? Niet omwille van zijn bijzondere geboorte, al was die meer bijzonder dan welke geboorte dan ook. Ook niet omwille van zijn driejarig optreden als Joodse rabbi, al was zijn optreden meer spraakmakend dan die van welke andere rabbi dan ook.
Als Jezus niet zijn korte leven als volwassene had geleefd – een jaar of drie openbare bediening, eindigend in de kruisiging en opstanding – zouden de kerstverhalen zou nooit zijn geschreven zoals we ze nu kennen en waarschijnlijk zouden ze helemaal niet geschreven zijn. Als er geen Pasen was geweest en dus geen opstanding, had Jezus Christus geen enkele aandacht meer gekregen vandaag de dag.
Op de eerste dag na sabbat komt Maria Magdalena vroeg, als het nog donker is, aan bij het graf en ontwaart dat de steen uit het graf gehaald is. Ze rent dan weg en komt aan bij Simon Petrus en bij de andere leerling,- die welke Jezus het meest heeft liefgehad, en zegt tot hen: ze hebben de heer uit het graf gehaald en we weten niet waar ze hem hebben gelegd! Dan gaat Petrus mee naar buiten, en de andere leerling ook, en zo zijn ze aangekomen bij het graf. De twee zijn tegelijk erheen gerend, maar de andere leerling loopt sneller dan Petrus en komt als eerste aan bij het graf; hij bukt erbij neer en wordt gewaar dat de lijkwindsels daar zomaar liggen; hij gaat echter niet naar binnen. Dan komt, volgend op hem, ook Simon Petrus aan, en die gaat de grafkamer binnen; hij aanschouwt hoe de lijkwaden daar liggen, en ook de zweetdoek die zijn hoofd bedekt heeft,- dat die niet bij de lijkwaden ligt maar apart, opgerold op een eigen plek. Dan pas gaat ook de andere leerling naar binnen,- die als eerste bij het graf is aangekomen; als hij alles heeft gezien begint hij te geloven. (Uit Joh. 20).
Je kunt soms heel veel kijken en toch weinig zien. Dat overkwam Johannes. En hij doet daar heel eerlijk verslag van. Als was hij een journalist avant la lettre. Johannes vertelt wat hij zag op die ochtend in Jeruzalem. Maria uit Magdala wilde het lichaam van de gestorven Jezus verzorgen. Maar ze zag een weggerolde steen en rent naar Petrus en Johannes. Als de wiedeweerga gaan die twee op onderzoek uit. En de feiten zijn helder: steen weg, de lijkwindsels liggen er nog keurig behalve de zweetdoek; die was verplaatst.
Johannes neemt de feiten waar. En plotseling begint het te dagen. Plotseling ziet hij God aan het werk. Als hij alles heeft gezien begint hij te geloven! En daar begint de rol van Jezus Christus in de wereldgeschiedenis. Bange discipelen, die zich terugtrokken in een huis, vertellen plotseling van opstanding en van een leeg graf. Johannes zag het als eerste, maar weldra waren er nog 500 ooggetuigen van de lijfelijke opstanding, waarvan de meesten nog leefden toen de drie eerste evangeliën werden geschreven. En vervolgens gingen duizenden en miljoenen mensen dat geloven. Ze zagen en zien God aan het werk. In hun leven. In de wereld. Ze zien en herkennen Gods plan met de wereld. Ze weten dat Jezus nu in de hemel is. En dat Hij terugkomt. Nog zo’n ongeloofwaardig verhaal? Wij weten wel beter! Want het graf was gewoon (!?!) leeg. God is nog steeds aan het werk. En zal dat voleindigen.
hij zal het ook doen!