dan zweef ik op de wind,
Een getuigenis. Van een televisieprogramma. Het is de geschiedenis van Lora en Ebel Kremer. Over een jonge vrouw die eigenlijk al vanaf haar kinderjaren wist dat ze als zendelinge naar Afrika wilde.
Ze werd verliefd op een Hollandse jongen, die haar roeping in het begin niet zo zag zitten. Hij zocht haar op toen ze voor haar opleiding bij Jeugd met een Opdracht in Zuid-Afrika verbleef, en toen begon ook bij hem een vonkje te gloeien.
Terug in Nederland bereidden ze zich nog geruime tijd voor op hun vertrek als zendeling naar Afrika. In 2008 gingen ze naar Kenia, waar ze een tehuis begonnen voor weeskinderen. Ze bouwden woningen waar weeskinderen werden opgevangen in gezinnen met een vader en een moeder die ook eigen kinderen hadden. Zodat die kinderen eigenlijk in een heel normale situatie terecht kwamen.
Hun plan werkte heel goed; de opzet slaagde. Ze voelden zich daardoor bijzonder bevestigd in het werk wat ze deden. Bevestigd in de roeping door God om dit voor Hem te doen. En ze kregen twee mooie kinderen: Levi en Esra.
En toen gebeurde er een ramp. Op een nacht schrikt Lora wakker van een geluid. Het komt van de veranda; op het moment dat ze haar man Ebel wakker maakt, staat er al een man in hun slaapkamer, en meteen een tweede.
De mannen schreeuwen om geld en er ontstaat paniek. Ebel vecht met een van de indringers. Er valt een schot. Lora ziet haar man hevig bloeden, ziet hem in elkaar zakken en hoort hem doodgaan. De indringer houdt het pistool op haar gericht en sleurt haar naar buiten. Daar wordt ze verkracht.
Kapot van verdriet komt Lora terug in Nederland. En moet haar leven weer zien op te pakken.
Ontroerend is de manier waarop ze praat over het horrorscenario dat ze meemaakte en over haar geloof. Zoals ze zelf zegt: ‘heel wat mensen vragen je dan: heb je al een geloofscrisis gehad? Waarom is het gebeurd?’
Ze vertelt dat ze – toen ze een week niet gehuild had tot haar eigen verbazing en God vroeg of dat wel normaal was – de fysieke ervaring had dat ze in een heel groot gat viel. En zich nergens aan vast wist te klampen. Meteen hield dat ook weer op. Alsof God wilde zeggen ‘Ik ben bij je en ondersteun je. Ik ben je kracht.’
‘Het waarom kan mijn brein toch niet bevatten,’ zegt Lora in de uitzending. ‘Maar belangrijker dan dat is: Ik heb het Wie in mijn leven leren kennen. God is nog steeds Liefde. Hij is nog steeds trouw. En Hij is er altijd.’
Wie is het die we ten diepste vertrouwen? Wie is in de donkerste momenten bij ons? Wie draagt ons altijd? In de bijbel laat God zich zien van zijn meest intieme kant. Als Vader. In Johannes 17 denkt de Heer Jezus – staand voor zijn terechtstelling – aan u en mij, en aan een verkrachte vrouw in Afrika. Hij laat geen van zijn kinderen er ooit alleen voor staan. Laten wij naar Hem toegaan (1 Petrus 2: 1 – 5), en ons tevens vasthouden aan zijn belofte uit Jesaja 43: vrees niet, want ik heb je verlost, ik heb je bij je naam geroepen, jij bent van mij!
gedragen door Uw Geest en de kracht van Uw liefde.
Opwekking 488